۱. بودن خداوند به چه معناست؟
نور آن چیزی است که خودش پیدا و آشکار است و سبب پیدایی و آشکار شدن چیزهای دیگر نیز
میشود. نورهای معمولی هم این خاصیت را دارند که خودشان آشکار هستند و سبب آشکارشدن
اشیای دیگر هم میشوند.
خداوند نور هستی است. یعنی تمام موجودات، »وجود« خود را از او میگیرند و به سبب او پیدا و
ّیبخش خداوند و
ٔ هستی می ّ گذارند. درواقع، هر موجودی در حد خودش تجل
آشکار شده و پا به عرصه
نشانگر حکمت، قدرت، رحمت و سایر صفات الهی است. از همین رو آنان که به دقت و تأمل در جهان
هستی مینگرند، در هر چیزی خدا را مشاهده میکنند و علم و قدرت او را میبینند.
۲.توحید
به معنای اعتقاد به خدای یگانه است؛ يعنی خدا بی همتاست و شريكی ندارد
رب
داده است.
خود و رساننده
ّ به معنای مالک و صاحب اختیاری است که تدبیر و پرورش
ّ رب
به معنای مالک و صاحب اختیاری است که تدبیر و پرورش مخلوق به دست اوست
شرک
به معنای شریک قرار دادن برای خدا است. هر کس که معتقد باشد خداوند شریک دارد
مشرک به حساب میآید.
۳.توحید در خالقیت . توحید در مالکیت. توحید در ولایت . توحید در روبیت
توحید در مالکیت